Ruzie met slachthuizen kost staat fortuin 25/03/2005

 

De Belgische staat moet drie voormalige asielcentra verkopen om haar schulden bij drie kalverslachthuizen te vereffenen. Eerder al diende de staat het geld van de verkoop van het kasteel van Argenteuil af te staan aan de schuldeisers. Maar omdat de zaak al tien jaar aansleept, dekt dat amper de kosten van de intresten. Allemaal op kosten van de belastingbetalers. Minister van Volksgezondheid Rudy Demotte dreigt kop van jut te worden in dit dossier.

Al bijna een jaar geleden lieten de kalverslachthuizen beslag leggen op de asielcentra omdat de overheid naliet de schulden te betalen. Later volgde een beslag op het koninklijk kasteel van Argenteuil. Na de verkoop van het kasteel van prinses Lilian betaalde de staat 9,6 miljoen euro van de nog openstaande schulden. Maar door de hoog oplopende verwijlinteresten -ooit 12 procent - dekte dat nauwelijks de interestkosten.

De hele affaire begint echter véél vroeger. Met name op het einde van de jaren tachtig, toen op vraag van de boeren een solidariteitsfonds voor de landbouw werd opgericht. Veehouders die hun dieren moeten opruimen als gevolg van besmettelijke dierziekten, kunnen sindsdien een beroep doen op het Sanitair Fonds. Maar de kalversector heeft zich altijd verzet tegen het betalen van bijdragen aan dit fonds. ,,Kalveren kunnen niet worden besmet met mond- en klauwzeer of vogelpest. Waarom moeten wij er dan voor betalen?'', zo redeneren ze daar.

In 1991 dagvaardde de Beroepsvereniging voor de Kalfsvleessector (BVK) de overheid en vorderde ze de al betaalde bijdragen terug. De volgende 14 jaar kreeg de sector gelijk van de rechtbank van eerste aanleg in Turnhout, het hof van beroep in Antwerpen en het Hof van cassatie. Zelfs het Europees hof van Justitie oordeelde in het voordeel van de BVK.

Verloederde gebouwen

De slachthuizen eisten 12,5 miljoen euro van de overheid. Via verkoop van het kasteel van Argenteuil werd een deel van de schuld betaald, tot nog toe ongeveer 17 miljoen euro, interesten inbegrepen. ,,Wij hebben nu nog 5 miljoen euro te goed'', zo laat meester Peter Teerlinck van het Turnhoutse advocatenbureau Schuermans namens de slachthuizen Georges Lornoy en Zonen (Olen), Jos Theys (Hasselt) en Vee- en Vleeshandel Vanlommel (Geel) weten. ,,Maar wij staan, zoals steeds, open voor een minnelijke schikking'', zegt de meester Teerlinck.

Nog in het jaar 2000 wilde de toenmalige minister van Sociale Integratie het stijgend aantal asielzoekers huisvesten in de drie domeinen die nu te koop worden gesteld. Het liep anders: acties van buurtcomités zorgden ervoor dat Hengelhoef en Zon en Zee hun deuren voor de asielzoekers dienden te sluiten, en in Les Dolimarts kwam zelfs nooit één asielzoeker binnen. Daarop kreeg de Regie der Gebouwen de opdracht de domeinen te verkopen. Het beslag op de domeinen verhinderde dat echter. Sindsdien werd Les Dolimarts door vandalen geplunderd.

Volksvertegenwoordiger Servais Verherstraten (CD&V) maakt de rekening: ,,Les Dolimarts wordt door een privé-bewakingsfirma voor verder verval behoed. Dat kost 87.000 euro per maand. In Hengelhoef en Zon en Zee zijn het een paar ambtenaren die de bijkomende bewaking voor hun rekening nemen. Tel hierbij de kosten van het onderhoud en de verwarming, en je komt aan een leegstandskostprijs van 100.000 euro per maand.''

,,De gebouwen zijn ook enorm in waarde gezakt. Voor Zon en Zee werd 13,6 miljoen euro betaald, de waarde wordt vandaag geschat op amper 9 miljoen euro. Hengelhoef kostte 19,3 miljoen euro en is vandaag 10 miljoen euro waard. Voor Les Dolimarts legde de overheid 3,1 miljoen euro op tafel, vandaag krijg je er nog amper 575.000 euro voor.'' Uiteindelijk, zegt Verherstraeten, is vooral de belastingbetaler het slachtoffer.

In beroep?

Of het juridische steekspel nu stilvalt, is verre van uitgemaakt. Op het kabinet van minister Demotte denken ze na over een beroep tegen de beslissing van de Hasseltse rechter. ,,Als de sector de betalingen aan het steunfonds onrechtvaardig vindt, dan is de financiële steun die ze bij opruimingen als gevolg van besmettelijke dierziekten krijgt, dat ook'', zo zegt advocaat Vastersavendts namens de overheid. Bij beroep wordt de gedwongen verkoop stilgelegd.

© 2005 Corelio

 

Bron: HHM, ‘Ruzie met slachthuizen kost staat fortuin’, Het Volk, 25 maart 2005.

Van Wouwe,Eva